“Hiç kimseyi sevmiyordum evlendirildiğim zaman, daha çok küçüktüm. Belki büyüseydim severdim.” diyen ve evlendirilmeye zorlandığı o zamana takılıp kalmış kadının sözleri, bu çalışmanın ana hareket noktasıdır. Özellikle kadınların “töre” adı altında yaşadıkları travma ve hayal kırıklıklarını dile getirmek ve bundan sonra yaşanmaması için kamuoyunun dikkatini çekmek maksadı ile kitap haline dönüştürülen bu çalışma aslında bir doktora tezi olarak kaleme alınmıştır. Başından sonuna çok titiz ve bir o kadar da zorluklarla dolu bir çalışmanın eseridir. Çalışmaya katkı sağlayan berdel töresi mağdurlarının ortak isteği olan “yaşa- dıklarımızdan herkesin haberi olsun” dileklerini gerçekleştirebilmek için kitaplaştırılmıştır. Bu kitap, insanların çocuk yaşta değiş tokuş evliliğinin metası haline getirilmeleri ya da kan davalarını bitirmek için feda edilmeleri, gelenek görenek ya da töre ismiyle bu durumun vicdanileştirilmemesi için bir çığlık olma niyetindedir. Üvey annem karar verdi berdel olmama. Babam da fakirlik ve üvey annemden kurtulayım diye sesini çıkarmadı. Bir kilim, bir pamuk döşek, bir yorgan, bir yastık, bir tek kapı elbise dolabı. Altın falan yok. Bir de nişan yüzüğü takıldı.